Studia w pełni przygotowują logopedów do wykonywania zawodu neurologopedy (kod: 229403), którego kompetencje (wiedza) i umiejętności (sprawności zawodowe) umożliwiają przeprowadzanie pełnej diagnozy zaburzeń mowy pochodzenia neurologicznego, wynikających ze zmian zachodzących w ośrodkowym i obwodowym układzie nerwowym. Dodatkowo studia przygotowują do wykonywania pogłębionej diagnozy zaburzeń mowy o charakterze audiofonologicznym, tj. wynikających z problemów otolaryngologicznych, foniatrycznych, audiologicznych.
Zdobywane podczas studiów kompetencje i umiejętności neurologopedyczne i audiofonologiczne wynikają wprost ze Standardów postępowania logopedycznego (Grabias, Panasiuk, Woźniak 2015 r.) – uznanego w całej Polsce zestawu wzorcowych scenariuszy postępowania logopedycznego, w tym neurologopedycznego i audiofonologicznego. Ścisłe powiązanie efektów kształcenia studiów z treścią Standardów pozwoli absolwentom prowadzić diagnozę i terapię neurologopedyczną i/lub audiofonologiczną zaburzeń mowy związanych z: niewykształconą kompetencją językową, zaburzeniami sprawności realizacyjnych, rozpadem sprawności językowych i komunikacyjnych. Tym samym podczas studiów są przekazywane treści umożliwiające wykonywanie diagnoz i prowadzenie terapii neurologopedycznej noworodków i wcześniaków, dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, młodzieży, dorosłych, osób w wieku senioralnym, starzejących się fizjologicznie i dementywnie oraz znajdujących się w stanie paliatywnym, dotkniętych chorobami ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, w tym zaburzeniami psychicznymi oraz problemami otolaryngologicznymi, foniatrycznymi, audiologicznymi, tj. audiofonologicznymi.
Profil studiów jest zgodny z ogólnoeuropejskimi trendami wynikającymi z ustaleń IALP-u – Międzynarodowego Stowarzyszenia Logopedów i Foniatrów (International Associations of Logopedics and Phoniatrics) i CPLOL-u – Komitetu Stałej Łączności Ortofonistów/Logopedów Unii Europejskiej (Comité Permanent de Liaison des Orthophonistes-Logopèdes de l’Union Européenne), a dotyczącymi przede wszystkim: poszerzania obszaru poszukiwań badawczych i praktyki wykonywania zawodu o rejony wykraczające poza terapię dotyczącą tylko mówienia i rozumienia, włączania w refleksję neurologopedyczną komunikacji niewerbalnej i społecznych uwarunkowań zachowań językowych, w tym czynnika „jakości życia”. Stąd tak duży nacisk w programie studiów na tzw. neurologopedię przypadków ciężkich i treści stricte medyczne. By nadążyć za europejskimi standardami, studia oferują: transdyscyplinarne, homogeniczne  ujęcie treści z zakresu audiologii, foniatrii i otolaryngologii, co pozwoliło utworzyć spójny blok audiofonologiczny, nowatorskie ujęcie problematyki gerontologopedycznej, m.in. poprzez zunifikowanie treści geriatrycznych z psychiatrycznymi, włączeniem do programu studiów, co znajduje odzwierciedlenie w efektach kształcenia, zupełnie nowych, obszernych zakresowo treści, tj. elementów neonatologopedii, logopedii paliatywnej oraz zagadnień mowy osób dotkniętych autyzmem, dużą liczbę godzin dydaktycznych z zakresu neuroobrazowania strukturalnego i czynnościowego, położenie zdecydowanie większego nacisku na treści praktyczne w zakresie zagadnień  z patologicznej niepłynności mówienia.
Treści kształcenia zostały dobrane tak, aby wyposażyć słuchaczy w kompletną, pogłębioną wiedzę i rozległe umiejętności umożliwiające efektywne wykonywanie zawodu neurologopedy w placówkach służby zdrowia, placówkach edukacyjnych, w tym kształcenia specjalnego. Absolwent może również posługiwać się tytułem zawodowym „neurologopeda” w praktyce prywatnej.

• Opis i efekty uczenia się
• Szczegółowe informacje i plan studiów

Absolwent studiów podyplomowych będzie posiadał wiedzę z zakresu m.in.:

1. neurologii dziecięcej i osób dorosłych, geriatrii, psychiatrii dziecięcej i osób dorosłych, neonatologii, audiofonologii (otolaryngologii, foniatrii, westybulologii i audiologii, medycyny paliatywnej, onkologii), pozwalającą integrować zagadnienia logopedyczne z medycznymi zgodnie z najnowszą wiedzą neurologopedyczną i audiofonologiczną,
2. mózgowej organizacji funkcji językowych oraz neurolingwistycznych i neuropsychologicznych podstaw rozumienia i produkcji mowy;
3. obwodowych determinant rozwoju i zaburzeń mowy zgodnie z najnowszą wiedzą orofacjologopedyczną;
4. zaburzeń mowy pochodzenia korowego, podkorowego i psychogennego u dzieci i osób dorosłych,
5. medycznych, neuropsychologicznych, neurolingwistycznych uwarunkowań diagnozy i terapii neurologopedycznej i audiofonologicznej;
6. metodyki postępowania neurologopedycznego z uwzględnieniem neuroobrazowania, farmakoterapii, założeń medycyny paliatywnej, neonatologii i alternatywnych metod komunikacji (AAC)

Absolwent uzyska umiejętności m.in.:

1. diagnozowania neurologopedycznego pacjentów w różnym wieku (niemowląt, dzieci, dorosłych,seniorów) z uszkodzeniami,dysfunkcjami,chorobami układu nerwowego, u których występują lub mogą wystąpić zaburzenia mowy;
2. analizowania wyników badań specjalistycznych: neurologicznych, psychologicznych, audiofonologicznych, umożliwiających wyjaśnienie patomechanizmu zaburzeń mowy u osób z uszkodzeniami/dysfunkcjami/chorobami układu nerwowego;
3. programowania terapii neurologopedycznej pacjentów z różnymi dysfunkcjami układu nerwowego i/lub chorobami o charakterze audiofonologicznym, u których występują zaburzenia mowy;
4. efektywnego prowadzenia terapii neurologopedycznej i audiofonologicznej noworodków, niemowląt, dzieci i dorosłych z uszkodzeniami/dysfunkcjami/chorobami układu nerwowego i/lub chorobami o charakterze audiofonologicznym;
5. współpracy z członkami specjalistycznych zespołów leczniczo-rehabilitacyjnych