Studia mogą podjąć osoby posiadające dyplom ukończenia studiów uzyskany:
- na kierunku lekarskim,
- na kierunkach medycznych w zakresie m.in.: zdrowia publicznego, pielęgniarstwa, położnictwa, ratownictwa medycznego, dietetyki, fizjoterapii, rehabilitacji i innych (dyplom studiów co najmniej pierwszego stopnia),
- na kierunku psychologia (dyplom studiów magisterskich),
- na kierunkach w zakresie m.in.: pedagogiki, socjologii, pracy socjalnej, teologii, które zgodnie z kryteriami Polskiego Towarzystwa Psychoonkologicznego mogą ubiegać się o certyfikat psychoonkologa (dyplom studiów co najmniej pierwszego stopnia).
Kierunek studiów podyplomowych „Psychoonkologia w praktyce klinicznej” powstał z potrzeby wyszkolenia kadry, która umiejętnie udzieli pomocy dzieciom i osobom dorosłym chorym onkologicznie i ich rodzinom w procesie leczenia w kontekście biopsychospołecznego modelu leczenia.
Celem studiów jest przekazanie uczestnikom specjalistycznej teoretycznej i praktycznej wiedzy z zakresu onkologii oraz psychologii niezbędnej w pracy psychoonkologa.
Program studiów został uznany za zgodny z wytycznymi zawartymi Zarządu PTPO (Stanowisko Zarządu Polskiego Towarzystwa Psychoonkologicznego w sprawie udzielania patronatu PTPO jednostkom naukowym prowadzącym szkolenie podyplomowe w zakresie Psychoonkologii).
Absolwenci studiów podyplomowych będą posiadali specjalistyczną – teoretyczną i praktyczną wiedzę z zakresu onkologii oraz psychologii niezbędną w pracy psychoonkologa. Będą posiadali wiedzę m. in. na temat: bio-psycho-społecznych aspektów choroby onkologicznej osób w wieku rozwojowym i dorosłych, zagadnień diagnostyczno-terapeutycznych w procesie leczenia onkologicznego, zasad stosowania terapii skojarzonych, algorytmów postępowania diagnostyczno – leczniczego w najczęstszych chorobach nowotworowych, a także opieki paliatywnej, leczenia bólu, pomocy chorym w okresie terminalnym oraz rodzinie w sytuacji śmierci pacjenta. Poznają kluczowe zagadnienia psychoonkologii i ich znaczenie dla personelu, pacjenta i jego rodzin m. in.: koncepcje psychosomatyczne i ich implikacje dla procesu zdrowienia z choroby somatycznej, osobowościowe, sytuacyjne i behawioralne czynniki ryzyka chorób onkologicznych, zasady przeprowadzania diagnozy psychoonkologicznej u chorych dzieci i dorosłych, mechanizmy i procesy psychologiczne zachodzące w rodzinie chorego w ujęciu systemowym, zasady funkcjonowania grup wsparcia.